Zespół trzaskającego biodra – Snapping Hip Syndrome (SHS) – jest dolegliwością polegającą na bolesnym, gwałtownym przesuwaniu się pasma biodrowo- piszczelowego nad krętarzem większym kości udowej, przy czym, niejednokrotnie przesunięciu temu towarzyszy słyszalny, charakterystyczny trzask. Jego składową jest także podrażnienie i przerost kaletki krętarzowej.
Dzieje się tak kiedy pasmo biodrowo-piszczelowe ulega pogrubieniu i przerostowi. Czasem, zamiast pasma, przeskakuje zgrubiały przyczep przedniej części mięśnia pośladkowego średniego, który łączy się z pasmem biodrowo-piszczelowym.
Zespół trzaskającego biodra uwidacznia się najczęściej w trakcie przywodzenia zgiętej w biodrze kończyny dolnej, w czasie jej skręcania na zewnątrz lub przy zginaniu i przywodzeniu uda. W cięższych przypadkach mogą wystąpić trudności z poruszaniem się, a towarzyszący chodzeniu ból jest efektem drażnienia zmienionej przez stan zapalny kaletki krętarzowej.
Można wyróżnić trzy postacie zespołu trzaskającego biodra:
Przyczyny zespołu trzaskającego biodra nie są do końca znane. Generalnie wskazuje się na brak równowagi sił mięśni poruszających się w stawie biodrowym. Sił sprawczych upatruje się także w urazach i przeciążeniach, jak również w aktywności fizycznej, wymagającej bardzo częstego zginania stawu biodrowego. Dlatego zespół trzaskającego biodra spotyka się np.: u tancerzy, lekkoatletów czy hokeistów.
Zespół trzaskającego biodra może powstawać na podłożu nieodpowiedniej biomechaniki ruchu wywołanej różnicą długości kończyn dolnych, nieodpowiednim ich obciążeniem czy zaburzeniami w okolicy miednicy. Czynnikami sprzyjającymi powstawania zespołu trzaskającego biodra są: wiek, przebyte urazy i operacje, siedzący tryb życia (prowadzi do przykurczów), stany zapalne czy wady postawy. Dlatego korekcja wad postawy stanowi istotną rolę w zapobieganiu zespołowi strzelającego biodra gdyż nieprawidłowości, występujące w jednym obszarze naszego ciała rzutują pośrednio lub bezpośrednio na inny.
W postępowaniu, przeciw zespołowi trzaskającego biodra, najczęściej stosuje się leczenie zachowawcze. W jego trakcie zaleca się ograniczenie aktywności fizycznej, zwłaszcza ruchów odpowiedzialnych za trzaskanie lub przeskakiwanie. Okres przerwy pozwala na wygojenie chorego ścięgna, kaletki lub samego mięśnia. Zwykle w tym czasie stosuje się zimne okłady i leki przeciwbólowe, stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, a przy ostrym bólu ostrzyknięcia sterydowe. W procesie leczenia zespołu trzaskającego biodra istotna jest rehabilitacja. Jej celem jest przywrócenie prawidłowej biomechaniki stawu biodrowego, korekcja postawy, zmniejszenie napięcia tkanek, właściwe ustawienie miednicy, rozciągnięcie i uelastycznienie przykurczonych struktur.
W zmniejszeniu doznań bólowych pomocne będą także zabiegi fizykalne z zastosowaniem: pola magnetycznego, laseroterapii, krioterapii czy ultradźwięków. Dobrze sprawdza się także kinesiotaping, którego zastosowanie zmniejsza przyparcie pasma biodrowo-piszczelowego do krętarza większego, a tym samym złagodzenia tarcia.
Jeśli ograniczenie funkcji chorej kończyny, stosowanie leków przeciwzapalnych nie przynosi spodziewanej poprawy wówczas wskazane jest – rzadko – leczenie operacyjne. Najczęściej jest on wykonywany techniką artroskopii.
Jeżeli potrzebujesz pomocy fizjoterapeuty w Rzeszowie zapraszamy do KONTAKTU!
Gabinet Fizjoterapeutyczny Rzeszów