Bóle stawów to bardzo nieprzyjemna dolegliwość, która może pojawić się u osób w różnym wieku i może mieć wiele przyczyn. CZYTAJ WIĘCEJ…

Zabieg jest praktycznie bezbolesny. Podczas przyczepiania się pijawki do skóry pacjent może odczuwać podszczypywanie w miejscy gdzie pijawka zaczyna pracować przez około 3-4 min. Do końca zabiegu nie odczuwamy żadnych dolegliwości bólowych związanych z praca pijawek.

Ilość zabiegów pijawką lekarską uzależniona jest od problemu z jakim pojawił się pacjent. Jeśli mamy do czynienia z ostrymi i świeżymi urazami, krwiakami, obrzękiem czy zapaleniem to potrzeba około trzy cztery zabiegi. W przypadków problemów przewlekłych, trzeba brać pod uwagę że ilość terapii może być większa nawet kilkanaście.

Po zabiegu pijawką lekarską miejsce ugryzienia musi być zaopatrzone dużym opatrunkiem. W dniu zabiegu pacjent powinien odpoczywać, jeść ciepłe pełnowartościowe posiłki. Po 24 godzinach można opatrunek ściągnąć i normalnie funkcjonować.

Podczas jednej terapii pijawka lekarska można stosować od 1 do kilku pijawek. W zależności jaki obszar poddajemy terapii, który to zabieg itd.

Pijawki używane w terapii muszą posiadać certyfikat pochodzenia, wystawiany przez laboratorium które wyhodowało pijawki. W certyfikacie powinno znaleźć się również informacja dotycząca nadzoru Powiatowego lekarza weterynarii nr rejestru.

Choroby naczyniowe układu krwionośnego:

– żylaki, hemoroidy zewnętrzne, wewnętrzne, nadciśnienie tętnicze, niskie ciśnienie krwi, pozawałowa kardioskleroza, choroby niedokrwienne serca, zakrzepy pooperacyjne, krwiaki pozabiegowe i pourazowe, zapalenie zakrzepowe żył

Schorzenia kardiologiczne

– Niedokrwienna choroba serca, nadciśnienie, stan po zawale mięśnia sercowego, zapalenie mięśnia sercowego, kardiomiopatia

Schorzenia narządu ruchu

– Bóle kręgosłupa, przewlekłe zapalenie stawów, Zapalenie ścięgien, mięśni i powięzi, Stany po zerwaniu mięśnia, Złamania kości, uszkodzenia długotrwałe pozostające bez zrostu, Krwiaki, obrzęki

Schorzenia reumatologiczne

– Reumatyzm, RZS,

Schorzenia neurologiczne

– Migreny, ciśnieniowe bóle głowy, Neuralgie, Zapalenie nerwu kulszowego, Udary niedokrwienne, Depresja

Choroby przewodu pokarmowego i gastroenterologiczne

– Zaparcia, wzdęcia, Procesy zastojowe w wątrobie i woreczku żółciowym, Zapalenie pęcherzyka żółciowego, Kamica żółciowa, Zapalenie okrężnicy, Zapalenie trzustki, Zapalenie i wrzody żołądka i jelita grubego, Dna moczanowa, Zaburzenia przemiany materii

Schorzenia dermatologiczne

– Łuszczyca skórna i stawowa, AZS, Blizny świeże i przerosłe, Ropne zapalenie skóry, Egzema, ŁZS, Wrzody troficzne, Przyspieszenie gojenia, redukcja krwiaków i blizn po zabiegach operacyjnych

Schorzenia ginekologiczne

– Terapia bezpłodności-zrosty na macicy, gęsta krew, przerost endometrium, Nadżerki, torbiele jajników, Procesy zastojowe w miednicy małej, Mięśniaki i zrosty, Procesy zapalne jajowodów

Schorzenia urologiczne

– Zapalenie i przerost prostaty, Gruczolak prostaty, Zapalenie i infekcje pęcherza moczowego, Zapalenie cewki moczowej, Częstomocz

Choroby nerek

– Kłębuszkowe zapalenie nerek, Przewlekła niewydolność nerek

Choroby oczu

– Zapalenie spojówek i rogówki, Choroby zapalne soczewki i tęczówki, Pozagałkowe zapalenie nerwu wzrokowego, Zapalenie błony naczyniowej

Choroby otolaryngologiczne

– Zapalenie nerwu słuchowego, Zapalenie zatok, Zapalenie ucha zewnętrznego, Zapalenie krtani, Zapalenie migdałków, Częste anginy ropne

Choroby dróg oddechowych

– Zaburzenia układu oddechowego po przebytym COVID, Zapalenie płuc i oskrzeli z objawami niewydolności oddechowej, Astma oskrzelowa, Włóknienie płuc, Gruźlica płuc, Infekcje wirusowe i bakteryjne

Schorzenia stomatologiczne

– Zapalenia dziąseł i paradontoza, Nadwrażliwość nerwu językowo-gardłowego, Neuralgia nerwu trójdzielnego, Zapalenie okostnej przyzębia

Schorzenia alergologiczne

– Atopowe zapalenie skóry, Pokrzywki, Zapalenie zatok i nieżyt nosa

Skutki uboczne jakie mogą pojawić się po terapii to obrzęk w miejscu ugryzienia, zaczerwienienie, oraz niewielki siniaki, krwiaki, które po kilku dniach samoistnie znikają. Dodatkowo może pojawić się swędzenie skóry w miejscu ugryzienia. Mogą pojawić się objawy ogólne jak stan podgorączkowy, osłabienie, które następnego dnia znikają.

Rana po pijawce nie wymaga jakiegoś specjalnego traktowania. Po ściągnięciu opatrunku należy przemyć rankę octeniseptem i jeśli jeszcze nie pojawi się strupek i ranka jest świeża można nakleić mały plasterek, aby uniknąć podkażenia rany.

W fizjoterapii igłoterapia znajduje zastosowanie jako metoda wspomagająca leczenie wielu problemów układu ruchu. Nakłuwanie mięśni i powięzi przynosi znaczną ulgę pacjentom cierpiącym na przewlekłe bóle mięśniowo-szkieletowe, takie jak bóle pleców, szyi czy stawów. Technikę tę stosuje się także w terapii punktów spustowych, czyli miejsc w mięśniach, które są nadmiernie napięte i bolesne na skutek przeciążenia lub długotrwałego stresu. Nakłuwanie takich punktów prowadzi do ich rozluźnienia, zmniejszenia bólu oraz przywrócenia normalnej funkcji mięśnia. Igłoterapia pomaga również w poprawie zakresu ruchu stawów, szczególnie w przypadkach, gdy ograniczenia ruchowe są związane z napięciem mięśni lub stanami zapalnymi. Stosuje się ją w rehabilitacji pourazowej, wspomagając regenerację tkanek, zmniejszając obrzęki i poprawiając mikrokrążenie w leczonym obszarze.

Procedura igłoterapii rozpoczyna się od szczegółowego wywiadu z pacjentem. Zbierane są informacje na temat dolegliwości, stylu życia, ewentualnych schorzeń i przeciwwskazań. Następnie przeprowadza ocenę fizyczną, która może obejmować badanie palpacyjne mięśni, stawów i punktów spustowych w celu zlokalizowania miejsc napięcia, bólu lub dysfunkcji. Igłoterapia rozpoczyna się od dezynfekcji skóry w miejscu, które zostanie poddane nakłuwaniu. Używane są jednorazowe, steryle igieły, które są niezwykle cienkie, znacznie cieńsze od igieł używanych do zastrzyków. Dzięki czemu nakłucia są zwykle bezbolesne lub powodują jedynie minimalne odczucie ukłucia. Igły wprowadza się pod skórę na różne głębokości, zależnie od miejsca nakłucia oraz celu terapii. W przypadku terapii punktów spustowych, igły mogą być delikatnie poruszane w tkance w celu wywołania krótkiego, mimowolnego skurczu mięśnia, który sygnalizuje jego rozluźnienie. Po zakończeniu zabiegu igły są ostrożnie usuwane, a skóra ponownie dezynfekowana.

Igłoterapia jest szczególnie skuteczna w terapii bólów mięśniowych i związanych z przeciążeniami. Nakłuwanie punktów spustowych przynosi ulgę w takich dolegliwościach jak przewlekłe napięcia mięśniowe, rehabilitacja po urazach i zabiegach operacyjnych, zespoły bólowe związane z nerwami, problemy z krążeniem i regeneracją tkanek, problemy z układem ruchu u sportowców lub jako wsparcie w leczeniu innych schorzeń takich jak migreny, bezsenność oraz stres i zaburzenia lękowe.

Zastosowanie igłoterapii w rehabilitacji przynosi wiele korzyści, które wspierają proces leczenia, regeneracji i poprawy funkcjonowania pacjentów z różnymi schorzeniami. Dzięki odpowiedniemu działaniu na mięśnie, powięzi i punkty spustowe, igłoterapia skutecznie wspomaga tradycyjne metody rehabilitacji taki jak redukcja bólu, rozluźnienie napiętych mięśni i powięzi, poprawa mikrokrążenia i przyspieszenie regeneracji, zmniejszenie stanów zapalnych, poprawa zakresu ruchu i elastyczności tkanek i wspomaganie leczenia zespołów neurologicznych takich jak drętwienia kończyn czy bóle wynikające z ucisku na korzenie nerwowe i nerwobóle.

Igłoterapia, jest uznawana za bezpieczną metodę terapeutyczną, ale ma pewne przeciwwskazania, które dyskwalifikują pacjenta w jej udziale. Są to między innymi choroby zakaźne skóry i zmiany dermatologiczne, zaburzenia krzepnięcia krwi, choroby psychiczne i neurologiczne oraz ciąża. Do tej listy należą również przeciwskazania, które mogą, ale nie muszą dyskwalifikować pacjenta z terapii są to między innymi choroby ogólnoustrojowe takie cukrzyca czy ciężkie choroby serca. Kolejnymi przeciwskazaniami w igłoterapi może być osłabiony układ odpornościowy, zmęczenie, wyczerpanie lub stres pacjenta lub bardzo intensywny lęk przed igłami.

Igły wykorzystywane do akupunktury są jednorazowe, pakowane pojedynczo, z prowadnicą dla perfekcyjnej aplikacji. Zużyte igły podczas zabiegu są odpadem medycznym podlegającym utylizacji.

Igły do akupunktury z racji swojej budowy czyli płasko ściętej końcówki nie powodują dużego bolu podczas aplikacji, w odróżnieniu od igieł iniekcyjnych, które zakończone są ostro. Przyczyną mniejszego bólu podczas wbijania jest również to że są one bardzo cienkie.

Igły do akupunktury wbijane są na całym ciele, zgodnie z przebiegiem meridian/szlaków bólu które zgłasza pacjent.

Igła akupunkorowa wbijana jest w skórę na różnej głębokości w zależności na która tkankę chcemy oddziaływać. Od ok 0,5 cm do 3 cm.

Podczas jednego zabiegu igłoterapii terapeuta może w bić od kilku do kilkunastu igieł.

Zabieg akupunktury jest bezpiecznym zabiegiem, terapeuta używa zawsze rękawiczek diagnostycznych jednorazowych, dezynfekuje skórę przed wbiciem igły. Powyciagnięciu igły skóra również jest dezynfekowana. A zużyta igła wędruje do odpadów medycznych, które są później utylizowane.

Igły do akupunktury często można kupić z tzw. Prowadnicą, dzięki której można bardziej pewnie i precyzyjnie wbić igłę w określony pkt akupunkturowy. Zapobiega wyginaniu się podczas wbijania w skórę

Igły do akupunktury można nabyć tylko w sklepach medycznych, z asortymentem związanym z medycyna chińską. Nie można ich kupić w aptece.

Dobór igieł do akupunktury podyktowany jest tym jakie miejsce poddawane jest terapii. Np. Igły wbijane w dłonie czy stopy są bardzo cienkie, aby zniwelować ból podczas aplikacji do minimum.

Nie ma różnicy miedzy igłami do akupunktury i suchego igłowania. W asortymencie igieł do suchego igłowania znajdziemy dużo różnych rozmiarów/długości podczas gdy do akupunktury wykorzystywane sa głównie igły krótsze

…

…