Terapia manualna tkanek miękkich jest integralną częścią terapii manualnej. W jej obszarze wykorzystuje się takie techniki jak:
– masaż tkanek głębokich (Deep Tissue Massage),
– terapię punktów spustowych (Trigger Point),
– techniki energizacji mięśni (MET – Muscle Energy Technique),
– rozluźnianie powięziowo-mięśniowe (MR – Myofascial Release),
– technikę aktywnego rozluźniania (ATR – Active Tissue Release),
które są w stanie skutecznie usunąć zarówno napięcia jak i dysfunkcje układu mięśniowo-powięziowego, a przy okazji układ ten poddać szeroko rozumianemu bodźcowaniu. Warto zaznaczyć że terapia jest bezpieczna gdyż jej działanie jest bezinwazyjne, a wspomniane techniki są dozowane w sposób łagodny.
Terapeutyczne działanie terapii manualnej tkanek miękkich polega na przywróceniu tkankom pierwotnej struktury, a przez to umożliwienie im pełnienia ich fizjologicznej funkcji. Dlaczego to takie istotne? Najpierw musimy wyjaśnić co to takiego powięź. Otóż, jest to błona zbudowana z tkanki łącznej włóknistej, której zadaniem jest zewnętrzna osłona poszczególnych mięśni, grup mięśniowych lub całych ich warstw. Powięzi tworzą całe sieci, które okrywając mięśnie izolują je przed urazami mechanicznymi (jak choćby tarcie) lub ich całe grupy w trakcie przesuwania i napinania ich poszczególnych fragmentów.
Z czasem nasze powięzie przystosowują się do warunków w jakich funkcjonuje nasz organizm. W tym również do siedzącego trybu życia, braku aktywności, stałych napięć, przyjmowanych leków, niewłaściwej diety, kontuzji czy konsekwencji przebytych urazów. Wszystkie te czynniki w sposób pośredni lub bezpośredni oddziaływują na powięzi. Mogą one ulegać nadmiernemu rozciąganiu lub pogrubieniu, zagęszczeniu, utracie elastyczności czy stanom zapalnym.
Jak się okazuje, spora grupa dysfunkcji pacjentów wywoływana jest problemami napięciowymi w przebiegu tkanek ciała. Sporo przypadków wynika z nieprawidłowego funkcjonowania powięzi, gdyż w jej kondycji odzwierciedlają się wzajemne powiązania poszczególnych układów naszego organizmu. Stąd jednym z celów terapii jest zmiana struktury i ruchomości tkanek względem siebie.
Za pomocą terapii manualnej tkanek miękkich można oddziaływać na wiele tkanek. Jak choćby: mięśnie, ścięgna, więzadła, torebki stawowe, nerwy, naczynia krwionośne, skórę, tkanki podskórne czy trzewia. Ważne jest przy tym określenie pochodzenia dolegliwości. Czy jest ona źródłowo powiązana z problemem: stawowym, mięśniowym czy powięziowym.
Terapia tkanek miękkich bardzo szybko przynosi pożądane efekty, przywracając zarówno naturalną elastyczność tkanek, a także redukując ból. Ale często, w wielu przypadkach, w celu utrzymania efektów, pacjenci otrzymują także „zadanie domowe”. Jest to m.in dalsza praca nad możliwością samodzielnego wyrównywania napięć przez stosowanie: automasażu, stretchingu czy rolowania.
Do terapii manualnej tkanek miękkich, pacjentów kwalifikują: bóle kręgosłupa, bóle twarzoczaszki i zwroty głowy, bóle stawów obwodowych. Wymienić należy również ograniczenia ruchomości stawów, stany pourazowe (skręcenia, zwichnięcia, złamania, zerwania więzadeł i mięśni), przykurcze i nadmierne napięcia mięśniowe. Fizjologiczne osłabienie mięśni, zrosty łącznotkankowe, miejscowe blizny i obrzęki, migreny i napięciowe bóle głowy, choroby zwyrodnieniowe, reumatyczne, jak i wady postawy. Terapia tkanek miękkich może być stosowana samodzielnie, ale również jako element uzupełniający inne formy terapii.
Dobry Fizjoterapeuta Rzeszów